A ver se desta vai, este libriño que vos presento resukta moi interesante para trabalar aspectos que teñen que ver coa didáctica, cales?
A idea é que a través dos vosos comentarios poidamos ir desentrañando o sentido profundo do libro. Ah!, lembrádevos de asinar os vosos comentarios.
a min gústame este libro. para min o que quere dicir o libro é que a un neno hay que berrarlle cando fai algo mal, pero tamen hai que dicirlle as cousas que fai ben.
ResponderEliminarNoelia Gonzalez
O libro esta moi ben porque nos alluda a ver que a un neno non so se lle deve de decir as cousas que fai mal, senon tamen lle hai que decir o que fan ben para que aprendan.
ResponderEliminarAlicia Aboy
a min o libro dame a entender que hai que pararse a pensar para buscar a mellor maneira de facerlle entender a un meniño o q está ben ou mal, porque con berros poucas veces se solucionan as cousas. ademais non so hai que fixarse na parte negativa do seu comportamento, hai que dicirlle tamen o que fai ben para que se sinta ben e asi teña ganas de facer cousas boas
ResponderEliminarana garcia
Para min, o significado do libro é que aos nenos hai que saber como dicirlle as cousas. Non sempre se lles debe botar a bronca, senón que tamén hai que saber estimulalos. Penso que hai que aprender a saber ensinar aos nenos.
ResponderEliminar_Irene Rial Romero_
Para min Eduardo neste conto é como calquera outro neno travieso, pero penso que a culpa é dos pais porque ás veces esaxeran demasiado os defectos dos nenos.
ResponderEliminarTania Nogueira Silva
Eu penso igual ca vos, non soamente hai que dicirlle aos nenos o que fan mal e berrarlles senon tamén felicitalos polas cousas boas que fan para que asi vexan que sendo bo pode chegar mais lexos e conseguir o que quere, que sendo un traste.
ResponderEliminarLaura Rodríguez
Eu penso igual ca laura, os nenos poden recibir unha pequena reprimenda cando fai algo mal, pero tamen merecen unha felicitación, Eduardo, mudou a sua forma de ser, e mellorou a sua condúcta o ver que a xente tamém o felicitaba por(ainda que un pouco por casualidade) facer as cousas mellor.
ResponderEliminarCristóbal Otero
Penso que é moito máis util utilizala psicoloxía inversa que botar directamente unha reprimenda de feito a este neno en concreto funcionoulle moito mellor cando lle decian que era malo e que era o peor neno do mundo lonxe de facelo mudar de opinión o que conseguian era que o neno ainda o fixese peor, sempre dará mais resultado intentar falar con el e animalo, deste xeito o comportamento do neno, polo menos neste caso, é moito mais positivo.
ResponderEliminarIria Alonso
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
ResponderEliminarVeredes, en parte todos e todas tedes razón. Para min o libro é un claro referente do que se denomina "profecía autocumplidora".
ResponderEliminarÁS veces, a base de repetir unha e outra vez que "es o máis brután do mundo", "es o máis barulleiro", " es o máis abusón",..resulta que ao final acabamos sendo iso que nos din que somos.
Por este motivo,as aducadoras/es temos a posibilidade de utilizar esa profecía autocumplidora no noso propio beneficio, que é o que mostra a segunda parte do libro, cando de repente comezamos a fixarnos no positivo, pois así, como por arte de maxia, o mesmo neno ou nena, transfórmase en positivo. (non sei se ías por aquí IRia) O caso é que, que pasa se nos fixamos no que funciona?, que pasa se destacamos o positivo e non atendemos ao negativo?,que pasa se criticamos o "feito" pero non á "persoa"?...e se deixamos de utilizar o "sempre, nunca..."
QUE PENSADES DA PROFECÍA AUTOCUMPLIDORA?, PODERÍADES CONTESTAR ÁS PREGUNTAS PUBLICADAS?
Aí vos queda.
Marcos
Eu creo que se so nos fixamos nas cousas boas que el fai, o cativo vai pensar que todo o q faga vai a estar ben, xa que x todalas suas accions e apremiado ; non vai diferenciar as accions q son boas e as q son malas.
ResponderEliminarXavierr
Eu vou contestar as dúas partes xa que, como comenteille a Marcos non me iba a dirección.
ResponderEliminarCon respeto o primeiro punto penso coma vos, que se a un neno lle dis que todo está mal non vas mellorar a súa forma de ser porque lle baixas a aoutoestima e o neno tamén ten que experimentar cousas por si só e cando ven que lle dan a noraboa el é cando en verdade aprende.
No segundo punto estou de acordo co de Xavier xa que, a un neno non lle tes que dicir sempre só o que está ben ou só o que está mal senón que tes que felicitarlo polo que é correcto e chamarlle a atención polo que está mal. Penso que si existe un equilibrio entre as dúas e sabemos utilizalas estaremos na sutiación máis ou menos correcta.
Raquel
Eu penso que un neno é un neno e é normal que faia cousas que non debe, soamente hai que saber ensinarlle o que está ben e o que está mal para que o neno o vaia aprendendo. Tamén estou de acordo en que hai que saber recoñecer as cousas que fai ben e felicitalo.
ResponderEliminarAlba
A actitude do neno non é tan normal, e Albita, porque a ver a primeira parte do conto o comportamento non é o axeitado, e o que da a entender neno e que estaba a rirse dos maiores, porque en canto lle empezaron a dicir que o facia ben o neno cambiou, a vida dos pequenos e así de cruda.
ResponderEliminare meu (Vane)
ResponderEliminarClaro, pero a educación é tratar de buscar os compartamentos socialmente máis axeitados. Pero do que se trata é dicirlle as cousas concreats que non nos gustan. Eu penso que no libro xulgábase a Eduardo como persoa "es o máis terrible", "es o peor",...e non se trata de afundilo como persoa. Como norma eu penso que hai que criticar o feito, pero non á persoa:
ResponderEliminar- "non está ben que tires o libro",...é distinto que dicirlle a alguén "ti, sempre igual".
Marcos.
Estou de acordo, ao neno non lle fas nada dicindolle que é o peor do mundo, só o afundes. En cambio, se lle dis que algo está mal, el entende a mensaxe, independentemente de que o cumpra ou non.
ResponderEliminar_Irene Rial Romero_
si un neno tira mil veces un libro é normal q a primeira frase que che sala sea "ti sempre igual"..no libro vese que isto non funciona...
ResponderEliminarpero é que eu penso que a teoría sabémola, o que é complicado é aplicala..porque calquera de nós diría o mesmo que lle dicían os maiores a eduardo...
hai que plantexarse a mellor solución e pensala ante os distintos comportamentos do neno, pero iso é mmoi difícil facelo sempre
ANA
eu estou de acordo con tódalas opinións que se comentaron, e a miña é prácticamente a mesma, é certo que cando un neno pórtase mal podémoslle dicir que "iso non se pode facer" pero é certo tamén que cando o neno fai algo ben hai que felicitalo para que él se de conta de que os pais alégranse cando el se porta ben e enfádanse cando el fai algo mal.
ResponderEliminar...Tania Gómez...
totalmente dacordo cons estas últimas opinións.
ResponderEliminarmarcos